سمبل
شعر: سید حیدر بیات
ترجمه : س. رضی

وقتی شعر می‌آید، می‌دانم
همه‌ی کاغذها به من زل می‌زنند
از همان سالهایی که برای تو می‌تپیدم
شبها
در حجره‌های مدرسه‌ای عتیق

مهمان پنجمین برگ این اقتراح سیدحیدر بیات، دانش‌آموخته علوم دینی در حوزه علمیه قم است. این شاعر و محقق علوم دینی و پژوهشگر ادبیات ترکی، در این گفتگو، ضمن تبیین دقیق برابری قومی در اسلام و مخالفت صریح قرآن با برتری جویی زبانی، از رفتار علمای کلامی و فلسفی با مساله زبان سخن می‌گوید و در تبیین دیدگاه امام خمینی در این باره، به تبیین تاکید امام بر نفی ناسیونالیسم و برابری همه اقوام می پردازد. بیات در ادامه بر وجود خودآگاهی قومی در ایران تاکید می کند و با اشاره به قدغن بودن زبان‌های غیرفارسی در دوره پهلوی، بر ایجاد بستری عادلانه برای جبران اجحاف گذشته تاکید می کند.

یالخی دایانماق، اؤزون کیمی؛ هئچ بیر شئیین دالیندا گیزله‌نیب سنگر توتماماق، نه دینین نه وطنین نه دینسیزلیگین نه ادبیاتین و نه دیلین.

سورکلی بئله بیر وارلیغا دوشونورم. یانی بو سنگرلری بیزدن آلسالار نه‌ییمیز قالیر؟